معرفی ساز ویولن و توضیحات در مورد انواع این ساز خوش صدا

معرفی ساز ویولن و انواع آن

ساز ویلون از سازهای زهی آرشه بوده که تولید کننده صدای زیبا و منحصر به فرد است. تک نوازی ساز ویولن چشم و گوش ها را به خود خیره می کند. این ساز به عنوان شاه سازها یاد می کنند؛ زیرا، تاثیر آن به طور انفرادی یا جمعی در ارکستر بزرگ بسیار مهم می باشد. همچنین کاربرد آن در موسیقی جاز و کلاسیک غربی است. ویولن دارای سه عضو با نام های ویولن سل، ویولا و ویولن است که این ها از خانواده او هستند.

انواع مختلف ساز ویولن

این ساز انواع مختلفی دارد که شامل ویولن الکتریک و ویولن آکوستیک است. در اینجا هر یک را معرفی خواهیم کرد.

ساز ویولن

ویولن آکوستیک

معمولی ترین نمونه ها است که برای افراد مبتدی استفاده می شود.

ساز ویولن

ویولن الکتریک

از یک خروجی صدا الکتریکی برخوردار بوده که جنس فلزی دارد. همچنین در مدل های پاپ، راپ و غیره وجود داشته و نسبت به نوع آکوستیک نیز دارای سیم هایی به تعداد بیشتر و وزن کمتری است.

ساز ویولن

ویولن آلتو یا ویولا

مانند ویولن آکوستیک بوده و جهت نواختن، نوازنده آن را روی شانه چپ می گذارد. اندازه بزرگتری نسبت به ویولن داشته و میدان زیر و بمی آن کمی نسبت به ویولن پایین تر است. همچنین صدای آن سبک، آرامش بخش، نافذ و غنی می باشد.

ساز ویولن

ویولن سل

دارای سایز بزرگی بوده و جهت نواختنش، نوازنده، می نشیند و آن را بر روی زمین و بر روی پایه ای میان دو پاهای خود می گذارد. دسته اش نیز در بالا شانه چپ گذاشته خواهد شد و نوازنده آرشه را بر روی سیم ها به شکل افقی می نوازد.

ساز ویولن

کنترباس یا دابل باس

سازه های زهی آرشه عضو بزرگ خانواده او بوده که نوازنده می ایستد و ساز را جهت نواختن در کنار خود قرار می دهد. سپس دسته را در شانه چپ سمت بالا می گذارد و آن را با کشیدن آرشه به شکل افقی مانند ویولن سل می نوازد. طنین کنتر باس زنگ دار، ضخیم، پر و قوی می باشد. همچنین کمترین وسعت صوتی و پایین ترین سطح زیر و بمی را در میان سازهای زهی دارد.

ساز ویولن از کجا آمد؟

در مورد منشاء ویولن در بین موسیقی دان ها اختلاف وجود دارد. برخی ایتالیا را منشا آن دانسته و برخی بر این نظر دارند که ویولن سازی دنباله ساز رباب است و منشا آن را کشورهای عربی می دانند. این ساز در آغاز سوراخی بر روی بدنه داشته و کم کم این سوراخ برداشته شده و سازی با سه سیم ساخته شده است. این ساز در اروپا در قرن ۱۱ تکمیل شده و به شکل وسیعی ارائه شده است.

اولین نفری که ویولن را ساخته و مخترع آن محسوب شده گاسپارو برتولتی در ایتالیا بوده که از این زمان سه قرن گذشته ولی تغییری در این ساز ایجاد نشده است.

بخش های مختلف ویولن

ویولن وزن ۴۰۰ گرمی داشته و دارای ۵۸ جزء می باشد که در اینجا قسمت های مختلف آن را معرفی می کنیم.

ساز ویولن

ارشه یا کمان

ترکه ای از جنس چوب بوده که از کشیده شدن رشته های موی دم اسب در طول آن تشکیل شده که این موی دم اسبی به دو سر ترکه ثابت شده است.

ساز ویولن

جعبه طنینی یا جعبه رزونانس

این جعبه از سه قسمت زوارهای دور، صفحه زیرین و صفحه رویی تشکیل شده که در آن سیم گیر، خرک و گریف بسیار مستحکم است؛ زیرا جنسشان از چوب آبنوس می باشد.

ساز ویولن

دسته یا گردن

تکیه سیم ها به دنبال چوب آبنوس آمده که محل انگشت گذاری نیز در بالای آن قرار دارد. نوازنده این امکان را دارد که در طول چوب آبنوس انگشت گذاری را انجام دهد. در آخر دسته، جعبه کوچکی به نام جعبه کوک موجود است که داخل آن سیم ها به دور گوشی های کوک پیچ داده می شود.

ساز ویولن

خرک ویولن

خرک وظیفه ارتباط برقرار کردن بین جعبه طنینی و سیم ها را بر عهده دارد. نقش اصلی آن منتقل کردن ارتعاشان سیم ها به جعبه طنینی، ثابت نگه داشتن سیم ها جهت حرکت رویی جعبه طنینی با ارتفاع خاص و تقسیم راه سیم ها می باشد. درون جعبه طنینی استوانه کوچک چوبی قرار دارد که به صفحه زیرین ساز ارتعاشات را انتقال می دهد و باعث عدم آسیب به صفحه رویی ساز بوسیله فشار سیم ها خواهد شد.

ساز ویولن

گریف ویولن

گریف قسمتی بوده که نوازنده سیم را با انگشت خود به آن می چسباند و در طول دسته تا میانه جعبه ساز قرار دارد. همچنین جنس گریف از چوب آبنوس است. نوازنده با انگشت سیم را به گریف می چسباند و با این روش طول سیم را کم می کند و انواع نت را می نوازد.

ساز ویولن

سیم گیر ویولن

در نزدیک خرک سیم گیر وجود دارد که تا انتهای تنه ویولن نیز ادامه دارد. جنس آن از چوب آبنوس بوده و در بخش پایینی جدار به دکمه ای تعبیه شده که به زهی از جنس پلاستیک، روده یا سیم متصل می شود.

ساز ویولن

سیم های ویولن

سیم های ویولن در گذشته از جنس روده گوسفند بود؛ ولی امروزه از مفتول فلزی ساخته می شود و روی روده در سیم های بم تر، سیم نازکی پیچ می دهند. جعبه کوچک سر ساز محل آغاز سیم ها است و سیم ها تا طول چوب آبنوس تا تکیه گاه سیم ها کشیده می شود. لذا از روی خرک می گذرد و مهار آن در سیم گیر خواهد بود. نحوه کوک سیم ها به نوبت، از زیرترین تا بم ترین، می باشد. سیم اول می، سیم دوم لا، سیم سوم ر، سیم چهارم سل است و به ترتیب تشکیل اصوات سیم ها نسبت به هم، فاصله پنجم خواهد بود.

 نحوه دست گرفتن ساز ویولن

نگه داشتن ویولن با کمک شانه و گردن انجام می شود و دست چپ، شانه و چانه در زمان نواختن با ویولن برخورد می کنند. همچنین قسمتی از وزن ساز بر روی دوش خواهد بود.

نوازنده از شانه چپ جهت نگه داشتن ساز استفاده می کند و شانه در زمان گرفتن ساز باید حالت افتادگی داشته باشد. اگر گردن نوازنده بلند است می تواند شانه را صاف نگه دارد و گردن را خم کند.

دست چپ نوازنده باید بالا باشد و دسته و ساز باید با زمین امتداد افقی داشته باشد. در زمان گرفتن ساز نباید سر پنجه و دسته ساز در جهت زمین یا برعکس باشد. زیرا اگر در جهت زمین باشد کشش نوازنده باعث پایین افتادن ستون مهره ها و خمودگی او و مشکل در تنفس می شود. در صورت دوم به مهرهای گردن فشار وارد خواهد شد.

نکات مهم در خرید ساز ویولن

  • افراد مبتدی و تازه کار نباید ساز قیمت بالا خریداری کنند؛ زیرا امکان دارد به آن آسیب برسانند.
  • صدا کیفیت ویولن را تعیین نمی کند؛ بلکه نوع مرغوب در مقابل فشار خم نخواهد شد.
  • نوع دست دوم برای افراد مبتدی مناسب می باشد.
  • ویولن اندازه های مختلفی دارد و کسانی که سن بالای ۹ سال دارند باید سایز ۴/۴ فول سایز را انتخاب کنند.
  • در زمان خرید باید به نیازها و لوازم جانبی آن توجه کنید.
  • سعی کنید ساز تنظیم شده را خرید کنید.
  • چرخش گوشی ساز باید به آسانی انجام شود و در زمان چرخش گیر نداشته باشد.
  • چوب ویولن بهتر است از جنس چوب آبنوس، افرا، صنوبر، بلسان و بید باشد.

 

نوشته های مشابه

Comments are closed.